اروم بخاب ای کودک شش ماه شیرین زبونم
اتیش به قلب من نزن ، گریه نکن ، دردت بجونم
از حرم اتیش لبای خشک تو قلبم کبابه
این ماهی بی جون من لب تشنه ی ی قطره ابه
کاشکی میشد از اسمون روی سرت بارون بباره
زخم لبت جز شوره زار گریه هات محل نداره
تو خیمه قحطه ابه انگار ، اسمونم قهر کرده
حرف عمو حرف ی مرده مطمن باش برمیگرده
لای لای علی جان ، لای لای علی جان